[:nl]
Zomer 1997
Het leven wat ik kende is tot een einde gekomen en ik sta op een kruispunt. Ga ik links of ga ik rechts. Het internet is nieuw in Nederland en, in tegenstelling tot andere dingen in mijn leven, loop ik hiermee vooruit op de rest van Nederland. Ik maakte al websites toen anderen zich afvroegen wat dat dan eigenlijk was, dat internet.
Door de komst van het internet is het contact met oom en tante in Australië makkelijker geworden. Een e-mail is makkelijker en sneller verstuurd dan een brief. Op mijn kruispunt neig ik naar rechts en dan vooral rechts Down Under maar het leven vindt dat ik links moet. Ik blijf. De 50 dollar die mijn oom en tante als cadeautje hadden gestuurd, gaat in het ‘Voor Ooit’ potje.
Zomer 2014
Op een warme zomerdag waai ik aan bij mijn tante en vind daar ook oom uit Australië, hij is ‘even’ over. ‘Wanneer kom je?’ vraagt hij. Terwijl ik schaapachtig lachend hem een antwoord schuldig blijf, floept in mijn hoofd opnieuw die kriebel van 17 jaar geleden omhoog. Ik mompel wat over de kinderen en mijn budget wat hij allemaal wegwuift. Het is allemaal zo makkelijk gezegd.
Na een paar weken vertrekt oom terug naar Australië en via Skype houden we contact met altijd de standaard vraag, wanneer ik op visite kom. Ineens besef ik, dat het nu of nooit is. Nu moet ik die reis gaan maken anders ga ik nooit meer.
Eerst maar eens naar het budget kijken. Daarna voorzichtig aan mijn ouders vragen of ze mijn kinderen een paar weken in huis willen hebben. Alsof het hele universum zich inzet om mij in Australië te krijgen, komt alles goed en boek ik, met zweet in mijn handen en een kloppend hart, een ticket naar Australië. Ik ga!
Ik kan het nog nauwelijks geloven dat ik over precies 8 maanden in het vliegtuig zit. Wat ik daar allemaal wil gaan doen en zien, vraagt oom steeds. Ik heb geen idee maar ik heb nog zeker 8 maanden en 24 uur om dat allemaal uit te zoeken!
[:en]
Summer 1997
Life as I knew it came to an end and I am standing on a crossroad. Shall I go left or right? I am working as a webdesigner in which I am leading the way because the internet is new and not many people know how to work on the internet. Because I know my way around on the internet it’s very easy to keep in contact with my aunt and uncle in Australia. An e-mail is easier sent than a letter. While I am standing on the crossroad, I tend to go to Down Under but life pushes me in another direction and I stay. The 50 dollars goes into a special ‘someday’-box.
Zomer 2014
It’s an ordinary warm summerday when I visit my aunt for a cup of tea. My uncle from Australia did the same. For the first time in 20 years we meet again. ‘When are you coming to Australia?’ he asks. I laugh but can’t really answer that question. In the back of my mind I hear things like budget, moneyproblems and children but somewhere that little spark of 17 years ago starts to light up again. What if…
Uncle leaves after a few weeks back to Australia but we talk regular on skype with always the same question; when will I come to visit him. Then suddenly I realize, it’s now or never. If I dont go now, I will never make that trip again. So I go through my savings, I kindly ask my parents if they want to take care of my kids while I’m gone. As if the whole universe wants to make it happen, I book my tickets just a couple of weeks later with a racing heart and sweaty hands.
I can hardly believe that in about 8 months I will be travelling to Perth. Now the ticket is booked, my uncle is not asking when I’m coming to visit but what I want to do when I am there. I have no idea but I’m sure I have about 8 months and 24 hours to find that out.
[:]