[:nl]
De Tweede Dag kan kort samengevat worden in B&B. Geen bed & breakfast maar Bijkomen en Boodschappen doen. Ik was alweer vroeg wakker dus ik deed wat ik altijd doe, ik maak thee, zet mijn computer aan en check mijn mail. De nacht ervoor kreeg ik nog berichtjes van een klant dus ik moest wel wat doen. Vriendin vraagt hoe het gaat. ‘Same shit, different continent’ grap ik terug. Ik drink op het gemak mn bakkie thee en klets wat met Oom terwijl er een programma staat te installeren. Ineens komt de melding dat de accu bijna leeg is. Geen nood, de adapterstekker ligt al klaar. Ik pruts wat om het een in het ander te krijgen maar helaas. Oom neem het over. Helaas. Het past gewoon niet. Laptop begint steeds harder te piepen. Paniek! ‘Hadden ze op het postkantoor niet verschillende adapters?’zeg ik tegen Oom. Ik kon me dat nog van de vorige keer herinneren. We springen gelijk in de auto, lees: met onze reumeledematen sloffen we naar de auto en gaan op een krakkemikkige manier puffend zitten, en rijden naar het postkantoor. Helaas, ook daar hebben ze niks. Door naar het volgende stadje waar we wel de juiste stekker vinden. We hebben een winnaar! Bij thuiskomst ligt zoon nog steeds te slapen.
Tegen 12 uur toch maar een keer wakker maken want hij moest zijn injectie nog gaan halen bij de dokter. Bij nader inzien had ik die waarschijnlijk toch zelf beter kunnen zetten want zoals de Nurse de injectie in het been zette, had iets weg van een koe bij de veearts. Zoon was not amused maar zei niets. Daarna reden we snel door naar Armadale om boodschappen te doen. Altijd een uitdaging in een nieuwe supermarkt. ‘Hey kijk, warme truien!’ roep ik tegen zoon die eigenlijk anti-trui en anti- lange broeken is en dus eigenlijk wel heel erg op een echte Australische knul lijkt want het liefst wil hij ook nog de baard die er bij hoort, maar toch pikte ik de 2 warme truien mee. Nu nog dat winkeltje waar ik twee jaar geleden die broeken heb gekocht.
Zoon en ik staan te bakkeleien over welke maat goed zou zijn, als de verkoopster naar ons toekomst. ‘I’m sorry, are you talking Dutch?’ Ik knik. ‘Ýeah I thought so because I have a Dutch partner.’
You gotta be freaking kidding me. Dit is dezelfde verkoopster die me twee jaar geleden ook hielp met de broeken. Ja hoor ze was nog steeds bij dezelfde Nederlandse jongen die in Belgie woont en ze gaat met de kerst voor het eerst naar Geel, in Nederland. Hmm ja Belgie dus maar wie kijkt op een paar kilometer en een landsgrens als je van zo ver komt. Ik reken de broeken af en roep tot over twee jaar maar weer!
Als zoonlief nog even een gameshop in duikt, gaan wij tussen de andere gepensioneerden zitten die hun net geïnde pensioen er door heen jagen aan koffie en taart. Met een grote grijns en twee spelen komt hij na een half uur terug lopen. Hij blij, wij blij en nu lekker naar huis. Dikke trui aan want eigenlijk zit ie ook best wel lekker, de bank op en gamen maar!
[:]