Het einde van toerdag één eindigde in Dongara en begon ook in Dongara. We besloten om nog een nachtje te blijven, gewoon omdat het kon. En zo gebeurde het, dat Xavier een ochtendje kon uitslapen en ik een paar uur over het strand liep te slenteren zonder iemand tegen te komen. Mijn idee van een perfecte vakantie.
De volgende dag zou onze volgende stop in Geraldton zijn, maar omdat het maar 65 km verderop was, besloten we na het bezoek aan een Xavier-Cathedraal door te rijden naar Pink Lake met een tussenstop in Nordhampton waar we in een allerschattigst eettentje, waarbij het niets ontbrak behalve een toilet, een flinke hamburger hebben gegeten. Dat toilet was toch wel weer een dingetje voordat we weer de weg op moesten, dus trok ik Xavier mee om op speurtocht te gaan en de toiletbordjes te volgen. Navigeren is niet aan mij besteed, maar hij loodst ons overal doorheen. Als we hem toch niet hadden, zouden we alsnog ergens in het zuiden zitten. Niet veel later, stonden we dan voor een openbaar toilet. Ook weer een dingetje. Het is toch openbaar. Ergens ben ik altijd bang dat er dan een slang uit een wcpot komt wurmen. Na een snelle boodschap, liepen we weer terug naar de auto waar Oom al zat te wachten. Pink Lake here we come.
Na een uurtje rijden stopten we in de berm. Dit is het dan. Pink Lake. Maar het is niet Pink. Meer white. Offwhite. Ook wel gewoon grijs. Xavier en ik liepen heel stoer door het struikgewas richting het meer wat pink had moeten zijn, tot we halverwege tot onze enkels in zoute blubber stonden. Terwijl ik er nog wel enigszins om kon lachen, vond Xavier de grap toch wat minder leuk.
Terug in de auto vroeg Oom of we nog verder wilden rijden. Wel ja we zijn er nu toch. Tot onze verbazing verscheen er een knalroze meer net om de bocht. Het was dus in eerste instantie een gevalletje van Net Niet. Gelukkig waren we toch nog een stukje doorgereden en het was zeker een indrukwekkend gezicht.
Nog even snel een foto bij het strand, we vergeten gemakshalve maar even dat we vast kwamen te zitten op een stuk offroad weg, reden we door naar Kalbarri waar we al snel verwelkomt werden met dikke zwarte rookwolken, veroorzaakt door een bushfire. Dat weerhield ons er niet van een slaapplek te vinden, achter de local pub deze keer. Bij de eerste login poging ontving ik gelijk berichten van dochterlief. We zijn weer even online voor hoe lang het duurt!
